جوینت ایس کندروتین گلوکزامین ویتابیوتیکس – Vitabiotics

گلوکزامین چیست؟ گلوکوزامین به راستی یکی از متداول ترین داروها در جهان است. پزشکان و دامپزشکانی که عموما حداقل دارو را برای بیماران توصیه می کنند؛ مکرراً گلوکوزامین را جهت درمان پوکی استخوان و ناراحتی مفاصل و برطرف کردن دردهای مفصلی تجویز می کنند. در مقایسه گلوکوزامین با داروهای ضدالتهاب همچون ایبوپروفن، این دارو ضمن اینکه در برطرف کردن، دردهای مفصلی کارسازتر می باشد، دارای اثرات جانبی به مراتب کمتری می باشد. گلوکزامین دارای ملکول پیچیده ای است که از سنتز ترکیب قند(گلوکز) و آمینو اسید (آمین) به وجود میآید و در شکل های مختلفی وجود دارد. این ماده موجب تحریک بدن در رشد غضروف می شود. غضروف ها در تمامی مفاصل بدن یافت می شود و برخلاف دیگر بافتهای بدن هیچ وقت به صورت مستقیم توسط خون تغذیه نمی شوند. به همین دلیل بایستی مواد مغذی خود را از طریق گردش مایعات داخل بدن تأمین نمایند. فشار وارده بر مفاصل باعث می شود که مایع داخل غضروف به سمت خارج بافت حرکت نماید و سپس همین مایع در شرایط خارج از مفصل مواد مغذی خود را جذب می نماید و هنگامی که فشار وارده از روی مفصل برداشته شد، دوباره این مایع داخل غضروف برمیگردد. و آن را با مواد غذائی کامل تغذیه می نماید. گلوکزامین بطور طبیعی در بدن تولید می شود. مکمل غذایی گلوکوزامین نیز معمولا بصورت ترکیبی و غالباً در چین ساخته می شوند. این ترکیبات از پوسته‌ صدف ‌ها یا در آزمایشگاه ساخته می‌شود و به عنوان کمک‌کننده به ترمیم غضروف‌ های مفاصل به فروش می ‌رسد. گلوکزامین بصورت یکی از این سه ترکیب تهیه می شود؛ گلوکزامین سولفات، گلوکزامین هیدرو کلراید( نمک D-glucosamine نهایتاً توسط بدن به سولفات گلوکزامین تبدیل می شود) و اَستیل گلوکزامین اِن. طبق مطالعات انجام گرفته هر سه نوع فرم گلوکزامین موثر می باشد، اما گلوکزامین هیدروکلراید و گلوکزامین سولفات به مراتب از استیل گلوگزامین اِن موثر ترند. معمولاً اثر دارو پس از گذشت 4 الی 8 هفته نمایان می شود، با این وجود گاهی اوقات ممکن است اثر دارو پس از هفته ها از زمان قطع گلوکزامین بروز کند. بدیهی است که تاثیر دارو بر روی بیماران مختلف، متفاوت است. حیوانات مسن به لحاظ ابتلا به عوارضی همچون آرتروز و ناراحتیهای مفصلی بسیار مستعد بیماری های مفاصل و دیسک می باشند. به مروز زمان و به تدریج غضروف ها قدرت نگه داشتن مایعات را از دست می دهند ه همین موضوع دردهای مفصلی را به همراه می آورد. مصرف روزانه گلوکزامین طبق تجویز موجب می شود که این مایعات سفتتر شده و خاصیت ژلاتینی به خود بگیرند و بنابراین غضروف بتواند مایع بیشتری را در میان خود نگه دارد. این خاصیت ضمن اینکه باعث افزایش دسترسی غضروف به مواد غذائی می شود، تحمل فشار بیشتر بر روی مفصل را نیزافزایش می دهد. بنابراین باعث کاهش اصطحلاک و کاهش درد اطراف مفصل می شود. کندروئیتین: کندروئیتین یک ماده طبیعی است که در بافتهای پیوندی یافت می شود. کندروئیتین از تخریب غضروف جلوگیری کرده و باعث افزایش کارایی مایع لغزاننده درون مفاصل , افزایش خاصیت الاستیته و بهبود حرکت طبیعی مفاصل می شود. همچنین این ماده به دلیل خاصیت ضد التهابی در کاهش درد مفاصل موثر است.