فارماکولوژی و مکانیسم اثر:

گلوکزامین تحریک سوخت و ساز سلول های غضروفی در غضروف مفصلی و سلول های سینوویال بر بافت سینوویال را بر عهده دارد. سولفات در گلوکزآمین سولفات مسئول اثربخشی آن بر آرتروز است سولفات برای گلیکوزامینوگلیکان غضروف مفصلی مورد نیاز است. گلوکزامین ممکن است جذب سولفات افزایش دهد گلوکزامین سولفات، سطوح سولفات سینوویال و سرم را افزایش می دهد.

دلیل استفاده از کندرویتین برای آرتروز  آن است که یکی از ترکیبات اصلی غضروف است و در بافت غضروفی بیشتر پستانداران یافت می‌شود و به عنوان یک بستر برای تشکیل ساختار ماتریس مشترک عمل می کند. کندرویتین سولفات موجب محافظت غضروف در برابر تخریب با مهار فعالیت آنزیمی الاستاز لکوسیت می شود که با کاهش مهاجرت لکوسیت پلیمورفونوکلئر و افزایش سنتز پروتئوگلیکان و اسید هیالورونیک انجام می شود.

متیل سولفونیل متان باعث افزایش نفوذپذیری دیواره سلولی و حذف موارد اضافی از سلول های بدن مانند رادیکال آزاد و مواد سمی می شود همچنین در کاهش درد مفاصل و تقویت عملکرد مفاصل  درمان آرتروز موثر است.

ویتامین دی برای سلامت استخوان ها و جلوگیری از پوکی استخوان توصیه می‌شود. کمبود ویتامین دی باعث درد عضلانی و ضعف عضلانی پروگزیمال با علائمی مانند احساس سنگینی در پاها خستگی سریع و مشکلات با بالا رفتن از پله و بلند شدن از صندلی. بعضی از تحقیقات  بالینی مقدماتی نشان می دهد که افراد با سطوح پایین ویتامین دی (در کمتر از 20 نانوگرام/میلی لیتر برابر) درد آرتروز و ناتوانی نسبت به افراد با مقدار کافی مصرف ویتامین دی دارند.