منیزیم

منیزیم بعد از پتاسیم دومین ماده معدنی فراوان داخل سلولی است و به عنوان کوفاکتور بیش از 300 سیستم آنزیمی در بدن عمل می کند. منیزیم در بسیاری از واکنش های بیوشیمیایی بدن از جمله سنتز پروتئین، DNA، RNA، گلوتاتیون (آنتی اکسیدانت) و … شرکت می کند. این عنصر در ایجاد ساختار استخوان، عملکرد عضلات، هدایت ایمپالس عصبی، کنترل قند خون، تنظیم فشار خون و … نقش دارد.
بدن بزرگسالان حدود 25 گرم منیزیم دارد که 60-50 درصد آن در استخوان ها و بخش عمده باقیمانده آن در عضلات، قلب، کلیه و سایر بافت های نرم وجود دارد. کمتر از 1 درصد کل منیزیم در خون است و این مقدار تحت کنترل دقیق است. هموستاز منیزیم عمدتا توسط کلیه ها کنترل می شود. کلیه ها به طور معمول روزانه حدود 120 mg منیزیم دفع می کنند اما هنگامی که سطح منیزیم بدن کم است دفع ادراری آن کاهش می یابد. از آنجا که اکثر منیزیم بدن داخل سلول یا استخوان است بررسی وضعیت منیزیم بدن سخت است. سطح سرمی منیزیم رابطه کمی با سطح منیزیم کلی بدن یا غلظت آن در بافت خاص دارد.

ترکیبات:
منیزیم
ویتامین ب